Anton Bruckner · Locus iste, WAB 23
Locus iste a Deo factus est,
Inaestimabile sacramentum,
irreprehensibilis est.
Deze plaats is door God gemaakt
door God is het gemaakt tot een onschatbaar heiligdom,
het is onberispelijk.
Anton Bruckner · Virga Jesse floruit, WAB 52
Virga Jesse floruit:
Virgo Deum et hominem genuit:
pacem Deus reddidit,
in se reconcilians imo summis.
Alleluja.
De twijg van Jesse heeft gebloeid:
De maagd heeft een God en mens voortgebracht;
God heeft de vrede hersteld,
door in zich het lage met het hoogste te verzoenen.
Halleluja.
Anton Bruckner · Os Justi, WAB 30
Os justi meditabitur sapientiam,
et lingua ejus loquetur judicium.
Lex Dei ejus in corde ipsius:
et non supplantabuntur gressus ejus.
Alleluia.
De mond van de rechtvaardige spreekt wijsheid,
zijn tong spreekt gerechtigheid,
hij draagt de wet van God in zijn hart
en zijn voeten struikelen niet;
Halleluja.
Ludwig van Beethoven · "Chorfantasie", op. 80
Schmeichelnd hold und lieblich klingen
Unsers Lebens Harmonien,
Und dem Schönheitssinn entschwingen
Blumen sich, die ewig blühn.
Fried und Freude gleiten freundlich,
Wie der Wellen Wechselspiel.
Was sich drängte rauh und feindlich,
ordnet sich zu Hochgefühl.
Wenn der Töne Zauber walten
Und des Wortes Weihe spricht,
Muß sich Herrliches gestalten,
Nacht und Stürme werden Licht.
Äuß're Ruhe, inn're Wonne
Herrschen für den Glücklichen,
Doch der Künste Frühlingssonne
Läßt aus Leiden Licht entstehn.
Großes, das ins Herz gedrungen,
Blüht dann neu und schön empor,
Hat ein Geist sich aufgeschwungen,
Hallt ihm stets ein Geisterchor.
Nehmt denn hin, ihr schönen Seelen,
Froh die Gaben schöner Kunst!
Wenn sich Lieb' und Kraft vermählen,
Lohnt dem Menschen Götter Gunst.
Vleiend, vriendelijk en lief’lijk
klinkt hier ’s levens harmonie,
’t Gevoel voor schoonheid zal steeds voeden
de bloem der geestes symfonie.
Vrede’ en vreugde gaan en komen
als het golvenspel der zee,
Zo wordt vijandschap en ruwheid omgevormd
tot pais en vree.
Als wij die wond’re tonen horen
en ’t gewijde woord weerklinkt,
zal heerlijkheid zich openbaren,
nacht en stormgetij verzinkt.
Kalmte, innerlijke vreugde
is voor gelukkigen het loon,
Maar de lentezon der kunsten
schijnt voor anderen even schoon.
Grootsheid zal het hart doordringen
dat daardoor weer steeds zal bloeien
is het ééns door kunst begeesterd,
dan zal begeestering blijven groeien.
Neem aan dan blijde stervelingen
de gaven van de schone kunst,
Als liefd’ en kracht zich gaan verbinden
weet zich de mens in godes gunst.