Kristien's kleurgebruik is fascinerend. Het is een zoektocht naar de manier waarop kleuren op elkaar inwerken en elkaar beïnvloeden, en hoe deze interactie van kleuren een effect heeft op de kijker. Door het bestuderen van kleurtheorieën en het lezen van de ideeën van Wittgenstein en Albers heeft ze haar liefde voor kleur nog meer versterkt.
In haar abstracte werken verwijst het spel van licht en kleur vaak naar het verstrijken van de tijd. Het is een weergave van de sporen van een visuele aanwezigheid, die onmogelijk vast te leggen zijn, en de angst dat de tijd voorbijgaat zonder deze volledig te ervaren en te voelen, alleen om vast te houden in een afgebeelde herinnering.
