Samen met ComAV lanceerde het Radiokoor vorig seizoen een oproep voor nieuw Vlaams koorwerk, met als resultaat les Flandriens: met inzendingen van zowel doorwinterde rotten als nieuw talent, opgenomen in de studio en nu ook live in de concertzaal. Want alleen door muziek live op te voeren, kon je ze beleven. Die oorsprong is nog altijd de drijfveer van het Radiokoor. Lees meer over de nieuwe werken en de componisten.

Michiel Verfaillie

Mon Dieu, je rêve

Michiel Verfaillie (°1980) genoot zijn muzikale opleiding aan het conservatorium van Mechelen, dezelfde stad waar hij als koorknaap bij het OLV-koor o.l.v. Urbain Van Asch z’n eerste muzikale ervaring opdeed. Later groeide deze ervaring eerst verder als zanger (tenor) in ensembles als Viermaliks en Camerata Aetas Nova, daarna als componist en arrangeur. In 2011 won hij de Fontys stimuleringsprijs voor jonge componisten in de internationale compositiewedstrijd ‘Uw stem telt ook’ georganiseerd door Kunstbalie in Nederland met de werken Deux petits poèmes en Cecilia. Snel daarna volgde de eerste publicatie bij Euprint onder de titel Winter, een tweedelige compositieopdracht voor Camerata Aetas Nova. Sindsdien voerde hij verschillende compositieopdrachten uit op maat voor verschillende ensembles van vrouwenkwartet, over hedendaags kamerkoor tot groot klassiek koor. Vooral de doorgedreven ervaring als zanger helpt hem daarbij kwaliteitsvolle en voor de zangers aangenaam te zingen composities te schrijven. Workshops van heel uiteenlopende genres (masterclass met de The King’s Singers, over polyfonie met Arnout Malfliet, Romantiek met Philippe Herreweghe tot hedendaags koorwerk in workshop met Eric Whitacre) hebben hier zeker aan bijgedragen. Ondertussen zijn er veelvuldige publicaties bij Euprint beschikbaar van uiteenlopende genres en in verschillende talen, vaak met eigen teksten. Naast Mon Dieu je rêve werd ook The hidden rose (Euprint) geselecteerd voor opvoering op de World Choir games 2021.

“Het is een niet autobiografisch gedicht geschreven door de componist. Het is een muzikaal expressionistische beschrijving van hoe een in de steek gelaten, oudere man terugkijkt op hoe liefde en vriendschapsrelaties in zijn leven verlopen zijn. Bitterheid maakt op het einde plaats voor een bijna dwingende hoop. Liever alleen leven, maar met de hoop dat er nog iets kan gebeuren, dan helemaal niet meer te leven.”
- michiel verfaillie

Geert Van der Straeten

Through the twilight

Geert Van der Straeten (°1962) studeerde compositie bij Luc Van Hove. Hij is docent harmonie, muziekanalyse, arrangeren en compositie aan het KSO en LUCA-School of Arts, campus Lemmens te Leuven en het Stedelijk Conservatorium Hasselt. Hij schrijft regelmatig in opdracht, zoals een plichtlied voor het Europees Muziekfestival voor de Jeugd te Neerpelt (2012 en 2020). Verscheidene composities werden geselecteerd voor wedstrijden, zoals de Provinciale koorwedstrijd Oost-Vlaanderen en Axion Classics (Dexia). Het Agnus Dei uit de Missa Moderna werd als plichtwerk gekozen voor het Concours Musical de France (CMF) in 2016 en in 2017. Hij maakte de arrangementen voor het cross-over-project Wondenland van Rudolf Hecke, Marianne Vliegen en Dirk de Wachter. In totaal werden reeds meer dan 2.300 bladzijden muziek van zijn hand uitgegeven. Zo verschenen 101 Creatieve Schriftuur-oefeningen, een werkboek voor de cursus arrangeren/compositie en een Oefenbundel Harmonie. Hij werd bekroond door de Koninklijke Academie voor de Nederlandse Taal en Letterkunde en het ISME.

“De originele titel van het gedicht van Rossetti is “Song”. Omdat een “song” ons eerder aan een popnummer doet denken dan aan een achtstemmig koorwerk, heb ik als titel “Through the twilight” gekozen, een fragment uit het gedicht. De dichteres vraagt ons niet treurig te zijn bij haar heengaan, dit geeft een boeiende dualiteit: enerzijds is er toch het verdriet en de pijn, anderzijds is er de dankbaarheid en de positieve invalshoek bij het terugdenken aan de mooie momenten die je gedeeld hebt. Dit heb ik in de muziek weergegeven door te starten met een mannenkoor in mineur, waarboven de alten inzetten met een majeur melodie. Zo zijn de beide uiterste gevoelens tegelijk aanwezig. Het werk blijft dan pendelen en worstelen tussen verdriet en hoop, met een snijdend akkoord op “pain”. Het krijgt dan een steeds positievere deining, om te eindigen op een kleurrijk, bijna vrolijk eindakkoord (zoals de dichteres vraagt: “sing no sad songs for me” en “haply may forget”). Wie goed luistert hoort echter onderaan het mineur begin-akkoord in het mannenkoor. Zo is het treurige niet ver weg, maar nog onderhuids aanwezig…”
- geert van der straeten

Info concert

Les Flandriens

zondag 20 september | 11:00 | Amuz - Antwerpen

nieuwe Vlaamse Koormuziek

info & tickets