Muziek-ziek?
Als kind verafschuwde Nadia Boulanger muziek: “Ik kon geen noot muziek verdragen. Ik werd er bijna ziek van, ik schreeuwde. Mensen konden mijn gesnik op straat horen.” Tot groot geluk van haar muzikale ouders – haar vader, Ernest Boulanger, was componist en docent aan het Parijse conservatorium en haar moeder, Raissa Myschetsky, was zangeres – veranderde die houding toen ze vijf was en de sirene van een voorbij rijdende ambulance probeerde na te spelen op de piano. Vanaf die dag sijpelde muziek haar leven binnen, en op haar negende ging ze compositie studeren aan het Parijse Conservatorium bij Gabriël Fauré.
Boulangers favorieten
Nadia Boulanger bewonderde de muziek van de Franse impressionisten zoals Debussy en Ravel. Voor de dodecafonie voelde ze niets, maar Stravinsky kon wel op haar sympathie rekenen. Al bij de eerste beluistering van zijn Vuurvogel in Parijs, zag ze het potentieel in van zijn vernieuwende stijl. Beide artiesten zouden hun leven lang bevriend blijven.
haar zus, Lili
Als componiste liet ze een beperkt maar onderschat oeuvre na. Ze vond haar zus Lili, met wie ze de opera La ville morte schreef, veel getalenteerder. Na de dood van haar zus stopte ze bewust met componeren en wijdde ze zich volledig aan het lesgeven en dirigeren.
meester der meesters
Nadia Boulanger gaf les aan het Conservatoire de Paris en stond bekend om haar veeleisende maar inspirerende stijl. Ze streefde niet alleen naar een uitstekende techniek, maar verwachtte ook een onstilbare honger naar muziek bij haar studenten. Tot haar meer dan 250 leerlingen behoren grote namen als Aaron Copland, Leonard Bernstein, Philip Glass, Astor Piazzolla, Quincy Jones, Daniel Barenboim en Elliott Carter. Volgens die laatste “wist ze alles wat er te weten viel over muziek... ze had alle technische kennis binnen handbereik.”
Internationale carrière
Vanaf 1921 gaf ze ook les aan prestigieuze instellingen in de VS en het VK, waaronder Juilliard, het Royal College of Music en het American Conservatory in Fontainebleau.
Rue ballu
Haar appartement aan de Rue Ballu in Parijs groeide uit tot een intellectuele en muzikale hub. Tijdens wekelijkse soirées verzamelden studenten en gevestigde componisten om Bach-cantates te bestuderen en over elkaars bevindingen en werken te discussiëren.
Voor het orkest
Nadia Boulanger was de eerste vrouw die grote orkesten dirigeerde. Op haar palmares staan onder andere de BBC Symphony, New York Philharmonic, Boston Symphony en Philadelphia Orchestra. Als dirigent leidde ze talrijke wereldpremières, onder andere van werken van Stravinsky en Copland.
