Kelly Poukens kleurt graag buiten de lijntjes, “en daar ben ik soms wel voor afgestraft geweest. In de klassieke muziek zit toch wel een hokjespatroon.” Daar wil ze wat tegenin gaan, ook in deze wedstrijd. “Ik heb veel risico’s genomen in de keuze van mijn repertoire. Geen stukken waar ik de jury mee kan imponeren, niet de hoogste noten. Wel de muziek die ik graag zing, die het dichtst bij mijn hart ligt.” Tijdens de eerste ronde zong ze Vidit suum (Stabat Mater) van Giovanni Battista Pergolesi en Oh ! quand je dors (S 282) van Franz Liszt.

De Koningin Elisabethwedstrijd is volgens Kelly “heel mooi, mythisch zelf, een sprookje. Maar ook wel een beetje stijf, mag ik dat zeggen? Ik word 30, dit was een kans om dat sprookje eens mee te maken.” En dan vooral om nieuwe ervaringen op te doen en interessante mensen te ontmoeten.

video: Kelly zingt op de Elisabethwedstrijd

“Toen ik te horen kreeg dat ik geselecteerd was, kreeg ik wel even de daver op het lijf”, bekent Kelly Poukens. Maar ze verscheen aan de start met haar levensmotto op zak: “’Ik verwacht niets, ik probeer me alleen maar te verwonderen.”

“Ik heb me niet voorbereid vanuit een competitiegevoel, maar wel om de beste versie van mezelf te zijn en dat te laten zien. Dan maakt het niet zoveel uit wat een ander daarvan vindt”, zegt de Limburgse zangeres. Wat niet wegneemt dat Kelly Poukens zich als een topsporter liet omringen door een osteopaat, een psycholoog en een stemdeskundige.

“Ik ben blij dat ik zo dicht bij mezelf ben kunnen blijven. Het is vreemd om te zeggen, maar de uitslag op zich interesseert me niet zo heel erg. Het feit dat ik daar heb mogen staan, neemt niemand mij nog af. Omdat ik zo hard genoten heb van het hele gebeuren. Hoeveel mensen zijn maanden of zelfs jaren met de voorbereiding van hun huwelijk bezig, maar kunnen zeggen dat ze echt van hun trouwdag hebben genoten? Dit is een beetje hetzelfde, maar ik ben blij dat ik ten volste heb kunnen genieten. Omdat ik zo rustig was, en een fantastische pianiste had die me begeleidde.”
- kelly poukens

Maandagavond laat hoorde ze dat ze niet door mocht naar de halve finale. “Ik heb een gigantisch risico genomen wat het repertoire betreft: ik heb ingezet op kleur en op sfeer. Het draaide voor mij niet om te laten horen hoe luid ik kan zingen, of wat mijn hoogste noot is. Ik heb ingezet op het menselijke, en ik heb het gevoel dat ik dat heb kunnen verwezenlijken. Het is geen teleurstelling. Nu kan ik weer volop focussen op aankomende producties.”

Je kan Kelly opnieuw aan het werk zien met het Vlaams Radiokoor tijdens de ‘Rachmaninov: Vespers’ concerten in het komende seizoen in Lier (22/09), Brussel (05/10) en Hasselt (06/10).

Info concert