essay via crucis

essay

Door Alain De Ley, artistiek verantwoordelijke van het Vlaams Radiokoor

Van alle verhalen uit het nieuwe testament is dat van de kruisweg en het lijden van Christus wellicht het meest schrijnende – en tegelijk het meest menselijke. Goede Vrijdag betekende het einde van het leven van Christus op aarde, zijn verrijzenis drie dagen later luidde het begin in van het Christendom. En dat zou de volgende millennia de geschiedenis van de wereld voor een groot deel mee bepalen.

Door de jaren heen schreven componisten talloze muzikale interpretaties of passies, om elk op hun manier het verhaal van Christus vertellen. Wij hebben ervoor gekozen om een eigen versie te creëren – niet met één grote compositie, zoals de Mattheüspassie, maar aan de hand van 14 werken (evenveel als er statiën in de kruisweg zijn) geschreven door componisten uit het verleden en het heden.

Stel u voor dat twee mannen uit de 17de en 18de eeuw en drie vrouwen uit de 21ste eeuw elkaar hun versie van het passieverhaal vertellen, en zo tonen dat de Via Crucis nog steeds heel levend is. De context verandert wel doorheen de geschiedenis, maar het lijden van Maria die haar zoon ziet sterven aan het kruis is het zelfde lijden als dat van een moeder die vandaag haar kind verliest in zinloos oorlogsgeweld.

Al te vaak wordt de passie vanuit het perspectief van de man gezien – de moeder of vrouw die achterblijft wordt vergeten, terwijl net zij er voor zorgt dat het leven verder gaat. Wij kozen er dus voor om in onze passie een vrouwelijke blik toe te voegen, een hedendaagse ook: de drie vrouwelijke componisten uit onze eeuw krijgen het laatste woord, zodat ook zij (eindelijk) gehoord worden.